Kraków

"Kids in Kraków" to projekt przybliżający sprawy miasta i kultury małym i dużym dzieciom. Rozmawiamy więc z Panią Barbara Fijał, która opowiada nam o Krakowie.

- Co uznalibyście Państwo za symbol Swojego miasta, i dlaczego?
- Myśląc o Krakowie, w pierwszej kolejności przychodzi nam go głowy Smok Wawelski, a w drugiej obwarzanek – to w sumie pokazuje, że o Krakowie warto myśleć jako o połączeniu tradycji i historii (zabytki i dzieje miasta) z nowoczesnością i kreatywnością (mieszkańcy i codzienne życie).
 
- Jaka legenda, podanie, tajemnica związana z Wisłą przekazywana jest w tych stronach?
- Najbardziej znaną legendą jest oczywiście ta o Smoku Wawelskim, który po zjedzeniu barana wypchanego siarką sprezentowanego mu przez dzielnego Skubę, wypił pół Wisły i pękł. To jednak nie wszystko, warto przywołać także Legendą o Wandzie, co nie chciała Niemca. Była młoda i piękna, słynęła z mądrych i sprawiedliwych rządów. By uchronić swój lud przed najeźdźcą, wybrała śmierć w falach Wisły. A najmniej znana jest chyba legenda o zatopionym dzwonie, który nigdy nie przestał bić.
Niegdyś przy klasztorze norbertanek na Zwierzyńcu, leżącym przy szlaku handlowym, cumował prom. Pewnej nocy wichura zerwała linę i prom popłynął z nurtem Wisły. Zanim siostry zastąpiły go nowym, pewnej nocy obudził je dźwięk sygnaturki, a kiedy przerażone wybiegły z cel, ujrzały jeźdźców pędzących na koniach – byli to kupcy – a za nimi Tatarów. Uciekający kierowali się w stronę przystani, nie wiedząc, że promu tam nie ma, poziom wody zaś nie pozwalał na bezpieczną przeprawę. Kupcy i Tatarzy rzucili się w nurt Wisły. Utonęli wszyscy – z wyjątkiem jednego kupca, który w podziękowaniu za ocalenie postanowił ufundować nowy dzwon dla klasztoru. Zamówiony u znanego ludwisarza dzwon okazał się pęknięty. Nie pomogły jeszcze dwie próby odlania dzwonu, za każdym razem pojawiało się pęknięcie. Wreszcie dzwon ze skazą zawisł w klasztorze i dzwonił co wieczór, dziesięcioma uderzeniami wzywając siostry na modlitwę za dusze topielców. Tradycja ta trwała do 1917 roku, kiedy Austriacy zarekwirowali go na armaty. Inna wersja głosi, że Tatarzy zerwali dzwon i utopili w Wiśle. Od tej pory w noc świętojańską wody Wisły mają rozstępować się, na powierzchnię podobno wypływa dzwon i słychać go, aż wybije północ…
 
- Jak wpływa rzeka na życie miasta?
- Dzięki rzece powstała pierwsza osada, która dała potem początek twierdzy na pobliskim wzgórzu. Pierwsze trwałe zabudowania stanęły tu prawdopodobnie już w IX wieku, jeszcze przed powstaniem państwa polskiego, i służyły władcy zajmującego te ziemie plemienia Wiślan. W X wieku na wzgórzu nieopodal rzeki stało kamienne palatium książęce i liczne kościoły, a po powstaniu w roku 1000 biskupstwa krakowskiego wzniesiono tu katedrę.
Dziś Bulwary Wiślane to malownicze miejsce spacerów i odpoczynku w centrum miasta u stóp Wawelu. Wraz z przyległymi fragmentami wałów Wisły, a także Rudawy, stanowią popularne miejsce rekreacyjno-wypoczynkowe zarówno dla krakowian, jak i przyjeżdżających turystów. Znajdują się tu liczne alejki spacerowe, a wzdłuż biegną ścieżki rowerowe. Po Wiśle pływają liczne statki, a nawet tramwaj wodny.
 
- W legendzie Sum poszukuje zagubionej wiślanej korony, nie wiedząc zupełnie jak ten skarb wygląda. Jak Państwo ją sobie wyobrażają?
- Korona, której poszukuje Sum, jest zrobiona ze szlachetnego kruszcu, a dookoła niej diamentami wyłożona jest kręta droga, którą Wisła pokonuje od gór aż po morze. Temu, kto ją odnajdzie, wskaże ona miejsce, w której woda w rzece jest przejrzysta, zdrowa i najczystsza!